Waardegedreven werken
In haar slotwoord zegt Jessie dat ASVZ de mooiste organisatie is die ze van binnen heeft gezien. “ASVZ is groot en werkt in verschillende regio’s. En toch lukt het om overal waardegedreven te werken. Ik zie ASVZ als een grote familie. Blijf investeren in die familietraditie. Maar tegelijkertijd: blijf leren en blijf open. Laat de buitenwereld ook naar binnen komen.”
Jessie is dankbaar voor haar acht jaar bij ASVZ. “Ik ben benieuwd wat de toekomst gaat brengen voor jullie. Veel uitdagingen zijn er vandaag de dag te overwinnen. Zoals het binden en boeien van eigen vaste medewerkers en de financiering van zeer bijzondere doelgroepen. Het is een turbulente tijd. Ik blijf jullie volgen.”
Jessie Bekkers-Van Rooij
Onvoorwaardelijk in de relatie
Collega-bestuurders en toezichthouders prijzen Jessie als betrouwbaar, verbindend en in staat om door te vragen waardoor er verdieping ontstaat. De Raad van Toezicht had een kritische houding onder de bezielende leiding van Jessie. Hanneke Kooiman: “Dat hebben we fijn gevonden en je hield ons scherp. Je was tegelijkertijd onvoorwaardelijk in onze relatie, ook in moeilijke momenten. En je was niet bang om je emoties te tonen. We hebben met elkaar een mooie weg gelopen.”
Jessie heeft al sinds haar kindertijd een persoonlijke band met de gehandicaptenzorg. Dat vertelt ze in haar afscheidsinterview met Paul Pardon, coach en opleidingsfunctionaris bij ASVZ. Jessies moeder werkte bij Kempenhaeghe en zij nam Jessie als klein kind regelmatig mee naar haar werk. De liefde voor de gehandicaptenzorg is haar met de paplepel ingegoten. Als toezichthouder kijk je of de organisatie zich houdt aan alle regels en standaarden vanuit de overheid: de systeemwereld. Maar Jessie blijft oog houden voor de wensen en behoeften van cliënten en medewerkers: de leefwereld.
Die relatie tussen systeem- en leefwereld was dan ook een centraal thema bij haar afscheid. Dit werd nog eens benadrukt door de indrukwekkende film ‘Hors Normes’ waarop de aanwezigen bij het afscheid getrakteerd werden. Deze film vertelt het hartverwarmende verhaal van Bruno die een opvang leidt voor autistische kinderen. Wanneer ouders en zorginstellingen geen uitweg meer zien, biedt hij deze kinderen een thuis. Maar de inspectie heeft bedenkingen. Bruno houdt zich niet aan strikte regels en protocollen. Hij kleurt buiten de lijntjes met zijn aanpak, die zich onderscheidt door liefde en menswaardigheid.
Jessie is zich gaandeweg haar carrière steeds meer gaan identificeren met Bruno. Dat komt goed van pas bij haar nieuwe baan als directeur bij ‘Verbeter Breda’ . Dit programma streeft naar gelijke kansen voor alle inwoners. Jessie is vastbesloten om creatieve en innovatieve oplossingen te vinden en daarbij de systeemwereld uit te dagen, net als Bruno uit de film.